Kur sot këtë doracak po e promovojmë në Prishtinë, nuk mund ta fsheh kënaqësinë time që kjo temë po na bashkon edhe këtu, ku po ashtu ndjehet nevoja e ndërgjegjësimit shoqëror për të kaluarën, por edhe detyra për interpretimin e saktë të saj në ditët tona.
Nga Dr. Skender ASANI
Jam shumë i nderuar që sot po takohemi në Prishtinë dhe që arsyeja e këtij takimi është promovimi i doracakut “Rekomandimet për mësimdhënien dhe mësimnxënien mbi Holokaustin”. Siç e shihni, ky botim i realizuar nga Instituti i Trashëgimisë Shpirtërore e Kulturore të Shqiptarëve, është bërë në katër gjuhë të ndryshme – shqip, maqedonisht, turqisht dhe serbisht, në mënyrë që t’i mbulojmë të gjitha komunitetet etnike në Maqedoninë e Veriut me këtë material.
Shumë të nderuar, mund të mos jetë modeste, por duke ju konsideruar të gjithë juve admirues te temës së Holokaustit, dua t’ju them se unë e përfaqësoj institucionin e vetëm shkencor në rajonin tonë që ka Departament shkencor për Edukimin dhe Hulumtimin e Holokaustit, duke u bërë kështu jo vetëm epiqendër e njohjes së kësaj teme në këtë regjion, por edhe duke gjurmuar njësoj si për diamantin në shkretëtirë për t’i gjetur të gjitha ato familje të trevave tona që në çfarëdo mënyre kanë ndihmuar për shpëtimin e hebrenjve në Luftën e Dytë Botërore. Dhe, më vjen mirë që sot kam mundësi të konstatoj se familje të tilla, me të cilat ne mund të mburremi, kemi gjetur në krejt gjeografinë tonë, qoftë në Shkup, në Ferizaj, në Tiranë e në Shkodër. Madje, pa e tepruar, do të thosha se Kosova atëbotë ishte ngjashëm si udha që i kthente hebrenjtë nga Egjipti për në Tokën e Premtuar. Familja hebreje Alltarak, që erdhi nga Beogradi dhe, përmes Kosovës, kaloi në Tokën e Shpëtimit, në Shqipëri, si edhe familja tjetër Frances, që erdhi nga Shkupi dhe, po ashtu përmes Kosovës, kaloi në Shqipëri, janë dy ekzemplarë të udhëtimit mbi këtë tokë për të shkuar drejt jetës. Andaj kam kënaqësi të them se sot jemi pikërisht në pikëprerjen e rrugës së hebrenjve që atëbotë udhëtonin drejt shpëtimit.
E kur i kthehemi doracakut dhe synimit të tij, më duhet të them se mundësia që kjo temë tashmë të bëhet pjesë edhe e shkollave tona, është një mundësi e shkëlqyer që jo vetëm ta kujtojmë një tragjedi me përmasa planetare, por edhe të kujtohemi në paraardhësit tanë që në çastin e përthyerjes së historisë, ata ishin në anën e duhur të saj.
E duke qenë Instituti ynë i vendosur në Shkup, duke pasur mbështetje institucionale shtetërore dhe duke pasur vizion për zhvillimin e kësaj teme, kemi ndërtuar një model ku bashkohen të gjitha grupet etnike, religjioze dhe politike. Ma merr mendja se, si i tillë, ky model, edhe pas 7 dekadave, do të ishte i mirëpranuar dhe i dobishëm edhe për kushtet e Kosovës, por jo vetëm, ku po ashtu kohezioni brendashoqëror në tema inkluzive është i dobishëm për fuqizimin e shtetit të ri, por edhe për ndërtimin e marrëdhënieve të mira ndërfqinjësore.
Të nderuar të pranishëm, ky doracak i përgatitur nga ne me kërkesë të Qeverisë së Republikës së Maqedonisë së Veriut, para disa ditëve është promovuar në Shkup, kur përveç ekipit që e kanë përgatitur, fjalë rasti kishin edhe kryeministri i Republikës së Maqedonisë së Veriut, ministri i Arsimit dhe Shkencës, ambasadori i Izraelit që e mbulon për Shkupin, si dhe personalitete të tjera të rëndësishme, që përveç se e madhështuan ngjarjen, i dhanë mbështetje projektit të realizuar dhe shprehën mesazhe inkurajuese për vazhdimin e këtij misioni. Këtu do të më lejoni t’i përmend edhe kolegët Igor, Zeqirija, Teuta, Maja dhe Nora, që me aq përkushtim ndihmuan në këtë detyrë.
E, kur sot këtë doracak po e promovojmë në Prishtinë, nuk mund ta fsheh kënaqësinë time që kjo temë po na bashkon edhe këtu, ku po ashtu ndjehet nevoja e ndërgjegjësimit shoqëror për të kaluarën, por edhe detyra për interpretimin e saktë të saj në ditët tona.
Para se të përfundoj, do të më lejoni që në veçanti ta falënderoj organizatën “Kosova jewish organization” dhe znj.Artina Hamitaga dhe znj. Blerta Ismaili, që janë bashkorganizatore të kësaj ngjarje, ndërsa po ashtu dua t’i falënderoj edhe mediat që sot e ndoqën këtë eveniment dhe këtu do të më lejoni ta veçoj kryeredaktorin e RTK-së, z. Ridvan Berisha, që në veçanti ka pasur kujdes për mbulimin e kësaj ngjarjeje.
Unë ju faleminderit të gjithëve për vëmendjen dhe ju jam shumë mirënjohës që, me praninë tuaj, e nderuat këtë ngjarje dhe këtë vepër.
Prishtinë, 9 korrik 2020
(Fjalim i mbajtur në Prishtinë me rastin e promovimit të doracakut “Rekomandimet për mësimdhënien dhe mësimnxënien mbi Holokaustin”)
.